رَنگ خواص ادراک بصری است که از طیف نور تعامل‌یافته با سلول‌های گیرنده نور چشم ناشی می‌شود.
عدم برابری شدت نور دریافتی در سه نوع سلول دریافت‌کننده نور رنگی قرمز، سبز و آبی در چشم باعث به وجود آمدن مفهوم رنگ در مغز می‌شود.
اگر یک یا چند ناحیه از طول موج‌های نور مرئی توسط ماده جذب یا عبور داده شود، ماده رنگی خوانده می‌شود.
رنگ به هر مایع، شبیه مایع یا هر ترکیب صمغ مانندی که موقع اعمال شدن، لایه نازکی را جهت پوشاندن جسمی جامد ایجاد کند، می‌گویند. رنگ‌های اصلی سنتی شامل زرد، قرمز و آبی هستند. این سه رنگ با ترکیب هیچ رنگی درست نمی‌شوند. رنگ‌های مکمل عبارتند از:
بنفش: آبی + قرمز
نارنجی: قرمز + زرد
سبز: زرد + آبی
رنگ های اصلی نوری، شامل سبز،قرمز و آبی هستند. گیرنده های بینایی رنگ در چشم بر همین اساس به سه گیرنده رنگ سبز، قرمز و آبی تقسیم میشوند و طبعا انواع کوررنگی نیز بر همین اساس طبقه بندی میشوند.
دانشنامه رنگ‌ها